اتیل بنزن (C6H5C2H5) مایعی بی‌رنگ و قابل اشتعال می‌باشد كه بویی مشابه بنزین دارد. اتیل بنزن در دمای اتاق تبخیر شده و به راحتی می‌سوزد و بیشتر در حالت مه دود در هوا موجود است. منبع اصلی تولید اتیل بنزن زغال سنگ ونفت خام می‌باشد. انتشار اتیل بنزن در شهرهای بزرگ و مراكز صنعتی بیشتر در اثر سوختن نفت و گاز و زغال سنگ و دفع اتیل بنزن در ضایعات برخی از كارخانجات صورت می‌گیرد. عامل عمده انتشار اتیل بنزن، منابع متحرك و سوخت خودروها می‌باشند و در فعالیت‌های صنعتی اتیل بنزن به عنوان ماده خام ، مكمل و یا حلال استفاده می‌گردد.

 اتیل بنزن در صنایع آبكاری، چاپ و رنگ ، لعاب كاری، كاغذ ، لاستیك، صنایع چوب و براق كننده‌ها به عنوان حلال مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین در فرش بافی، رنگ سازی، براق‌كننده‌ها و آفت‌كش‌ها، مواد شوینده و پاك كننده، فرش و موكت ، لاستیك سازی ، صنایع چوب و در سوخت‌های مختلف از موارد دیگر استفاده اتیل بنزن می باشد.

اثرات حاد:

بیشترین تأثیرات حاد ناشی از تنفس كوتاه مدت بخارات اتیل بنزن شامل چشم درد، گلودرد، سوزش مجاری تنفسی، احساس تنگی قفسه سینه، اختلالات عصبی، سرگیجه، بیهوشی، خواب آلودگی، خستگی، اختلال در تحرك می‌باشد. تماس پوستی با اتیل بنزن باعث سوزش و سرخی، تاول و تورم‌های پوستی ‌شود. بیشتر این عوارض پس از قطع تماس از بین می‌رود ولی تماس مستمر باعث ایجاد اثرات شدید و مزمن می‌گردد.

اثرات مزمن:

این اثرات ناشی از تأثیر بلند مدت اتیل بنزن در غلظت‌های بالا بویژه سیستم گردش خون انسان¬ها مشاهده شده است و آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات مشكلات كبد و كلیه و خون و سیستم عصبی را نشان می‌دهد از دیگر عوارض ناشی از اتیل بنزن، تورم و خشكی پوست، سردرد، خستگی و چشم درد می‌باشد.

منبع: شرکت کنترل کیفیت هوا